آموزشی

بیماری ویلسون یک بیماری ژنتیکی نادر است که ناشی از اختلال در متابولیسم مس در بدن است. این بیماری به نام پزشک انگلیسی هریلد پرکینسون ویلسون نامگذاری شده است که در سال 1912 اولین بار توصیف کرد.رژیم غذایی بیماری ویلسون

در این بیماری، قدرت بدن برای انتقال مس از بافت های بدن به خارج از بدن مختل می‌شود، که منجر به انباشت مس در اندام‌های مختلف، به ویژه کبد و مغز می‌شود. این انباشت مس زمان‌به‌وقوع مشکلات جدی در عملکرد کبد و سیستم عصبی مرکزی، به خصوص مغز، ایجاد می‌کند.

علائم و نشانه‌های بیماری ویلسون ممکن است متنوع باشند و شامل اختلالات عصبی، مشکلات کبدی، اختلالات روانی، لرزش‌ها، مشکلات کو-اردنی، تغییرات در رفتار و اختلالات در تکلم و نوشتن باشند.

اگر این بیماری تشخیص داده شود، معمولاً با داروهای کلاتوراین و یا پنی‌کیلامین درمان می‌شود تا کمک به جلوگیری از انباشت مس و کنترل علائم بیماری شود. در برخی موارد جراحی نیز ممکن است لازم باشد تا مقدار زیادی مس از کبد حذف شود. این بیماری نیازمند مداوای مداوم و نظارت دقیق پزشکی است.

رژیم غذایی بیماری ویلسون

رژیم غذایی برای بیماری ویلسون باید به گونه‌ای باشد که کمک به کاهش انباشت مس در کبد و سایر اندام‌ها کند و علائم بیماری را کنترل کند. مهمترین هدف از رژیم غذایی در بیماری ویلسون، محدود کردن مصرف مس از طریق غذا و بهبود عملکرد کبد است.

در زیر چند نکته مهم درباره رژیم غذایی بیماری ویلسون آمده است:

۱. کاهش مصرف مس: مصرف مواد غذایی حاوی مس بالا باید محدود شود. به عنوان مثال، مصرف غذاهایی که در آنها مس زیادی وجود دارد مانند ماهی، گوشت قرمز، حبوبات، هسته‌دارها (بادام، بادام زمینی و غیره) و مغزهای خشک باید کاهش یابد.

۲. مصرف مواد معدنی: مصرف مواد معدنی مانند روی، آهن و کلسیم باید کنترل شود زیرا این مواد معدنی می‌توانند جذب مس را افزایش دهند. در صورت نیاز، پزشک می‌تواند مکمل‌های ویتامینی مورد نیاز را تجویز کند.

۳. مصرف ویتامین C: ویتامین C می‌تواند به جذب مس کمک کند، بنابراین مصرف زیاد آن نیز توصیه نمی‌شود. میزان مصرف ویتامین C باید توسط پزشک کنترل شود.

۴. مصرف آب بالا: مصرف آب به میزان کافی بسیار مهم است زیرا کمک به کبد در انتقال مس اضافی از بدن می‌کند.

۵. رژیم غذایی غنی از فیبر: مصرف مواد غذایی حاوی فیبر مانند میوه‌ها، سبزیجات و غلات می‌تواند کمک به عملکرد صحیح روده کند و به افزایش انتقال مس از بدن کمک کند.

مهمترین نکته این است که رژیم غذایی برای هر فرد با بیماری ویلسون ممکن است متفاوت باشد و باید توسط یک پزشک یا متخصص تغذیه تنظیم شود. اطمینان حاصل شود که رژیم غذایی مناسبی برای مدیریت بیماری ویلسون تعیین شده و به درستی پیروی می‌شود.منبع