روشی برای ایجاد و بهبود تاب آوری
همانطور که ما آموخته ایم، سطح تاب آوری ذهنی شما چیزی نیست که در بدو تولد تصمیم گرفته شود؛ بلکه می تواند در طول زندگی فردی بهبود یابد. در ادامه به بررسی تعدادی از استراتژی ها و تکنیک های مختلف مورد استفاده برای بهبود تاب آوری ذهنی خواهیم پرداخت.
دکتر راب ویتلی، (۲۰۱۸)، سه استراتژی انعطاف پذیری را پیشنهاد می کند:
کسب مهارت
کسب مهارت های جدید می تواند نقش مهمی در ایجاد انعطاف پذیری داشته باشد، زیرا به توسعه حس تسلط و شایستگی کمک می کند که هر دوی آن ها می توانند در زمان های چالش برانگیز مورد استفاده قرار گیرند، و همچنین اعتماد به نفس و توانایی حل مساله را افزایش می دهد.
مهارت هایی که باید یاد گرفت به فرد بستگی دارد. برای مثال، برخی ممکن است از بهبود مهارت های شناختی مانند حافظه کاری یا توجه انتخابی که به عملکرد روزمره کمک می کند، بهره مند شوند. برخی دیگر ممکن است از یادگیری فعالیت های سرگرمی های جدید از طریق یادگیری مبتنی بر شایستگی بهره مند شوند.
کسب مهارت های جدید در یک محیط گروهی، مزیت بیشتری از حمایت اجتماعی می دهد، که انعطاف پذیری را نیز پرورش می دهد.
تعیین هدف
توانایی توسعه اهداف، گامهای عملی برای دستیابی به آن اهداف و اجرا، همگی به توسعه قدرت اراده و انعطافپذیری ذهنی کمک میکنند. اهداف می توانند بزرگ یا کوچک باشند که مربوط به سلامت جسمانی، سلامت عاطفی، شغل، امور مالی، معنویت یا تقریباً هر چیزی باشد. اهدافی که مستلزم کسب مهارت هستند، سود مضاعف خواهند داشت. به عنوان مثال، یادگیری نواختن یک ساز یا یادگیری یک زبان جدید.
برخی تحقیقات نشان میدهند که تعیین و تلاش برای رسیدن به اهدافی فراتر از فردی، یعنی مشارکت مذهبی یا داوطلب شدن برای یک هدف، میتواند به ویژه در ایجاد تابآوری مفید باشد. این ممکن است حس عمیقتری از هدف و ارتباط ایجاد کند که میتواند در زمانهای چالشبرانگیز ارزشمند باشد.
قرار گرفتن در معرض کنترل شده
قرار گرفتن در معرض کنترل شده به قرار گرفتن تدریجی در موقعیت های اضطراب آور اشاره دارد و برای کمک به افراد برای غلبه بر ترس های خود استفاده می شود. تحقیقات نشان میدهد که این میتواند تابآوری را تقویت کند، بهویژه زمانی که شامل کسب مهارت و تعیین هدف میشود - یک مزیت سهگانه.
به عنوان مثال، سخنرانی در جمع، یک مهارت مفید زندگی است، اما همچنین چیزی است که در بسیاری از افراد ترس را برمی انگیزد. افرادی که از سخنرانی در جمع می ترسند می توانند اهدافی را شامل قرار گرفتن در معرض کنترل شده تعیین کنند تا بتوانند این مهارت خاص را توسعه دهند یا به دست آورند. آنها می توانند خود را در معرض یک یا دو نفر مخاطب کوچک قرار دهند و به تدریج حجم مخاطبان خود را در طول زمان افزایش دهند.
این نوع برنامه عملی میتواند توسط فرد آغاز شود، یا میتوان آن را با یک درمانگر آموزش دیده در درمان شناختی رفتاری توسعه داد. تلاشهای موفقیتآمیز میتوانند عزت نفس و احساس استقلال و تسلط را افزایش دهند، که میتوان از همه آنها در مواقع سختی استفاده کرد.